Nostrzyk żółty
Nostrzyk lekarski jest rośliną roczną lub dwuletnią, dorastającą do 1 m wysokości. Występuje w całej Europie i w północnej części Azji. Ze wzniesionych łodyg o zielonym zabarwieniu wyrastają 3-listkowe, nieregularnie ząbkowane na brzegach liście. Drobne, żółte i pachnące kwiaty są zebrane w grona. Owocem nostrzyka żółtego jest mały, jajowaty strąk.
Charakterystyka nostrzyka
Nostrzyk żółty lubi wapienne gleby. Rośnie na łąkach, poboczach dróg. Jest także uprawiany na nawóz zielony. Kwitnące ulistnione wierzchołki pędów zbiera się w lipcu, a następnie suszy. Tak przygotowany surowiec stosuje się w postaci naparów, odwarów, proszku oraz nalewki. Ziele nostrzyka wchodzi często w skład różnego rodzaju preparatów i mieszanek ziół, działających wzmacniająco na naczynia żylne (np. mieszanki z oczarem, kasztanowcem czy borówką czarną).
Ziele nostrzyka żółtego zawiera kumaryny, szczególnie melilotozyd oraz flawonoidy. Działa przeciwobrzękowo oraz wzmacniająco i ochronnie na naczynia żylne. Reguluje czynności wątroby, prace układu limfatycznego, działa też przeciwzakrzepowo. Zawarte w zielu flawonoidy sprawiają, że ma on także właściwości moczopędne i rozkurczające. W medycynie ludowej nostrzyk żółty stosowano w zaburzeniach oraz niewydolności układu żylno-limfatycznego (hemoroidy, uczucie ciężkich nóg, żylaki, obrzęki). Zalecano go także w zaburzeniach trawienia (wzdęcia, złe trawienie, gazy) oraz jako środek moczopędny. Doustnie jest najczęściej stosowany jako składnik mieszanek ziołowych. Zewnętrznie używa się go jako środka przyspieszającego gojenie ran, również w wypadku podrażnienia oczu.
