Najbardziej uciążliwe gatunki ślimaków ogrodowych

Nawet jedno dobrze zaplanowane działanie może przynieść bardzo wymierne efekty w walce ze ślimakami. Gdy jednak pozna się więcej szczegółów dotyczących danego gatunku, walka ze szkodnikami będzie efektywniejsza, gdyż łatwiej wówczas przyjąć odpowiednią strategię. Jak skutecznie walczyć ze ślimakami? Jakie substancje skutecznie eliminują ślimaki z ogrodu? Czym różnią się poszczególne gatunki ślimaków? 

Gatunki ślimaków w ogrodzie

Ślinik ogrodowy osiąga długość do 4 cm. Gatunek ten ma bardzo ciemne, niemal czarne ubarwienie, dolna część korpusu jest jednak żółtawa do jasnopomarańczowej. Młode są wielkości 2-3 mm, w dodatku ich ciało jest szkliste, toteż bardzo trudno dostrzec je na grządkach. Ślimak bardzo rzadko obżera zielone części roślin, uszkadzając głównie warzywa korzeniowe i wschodzące siewki.

Ślinik lusytjański żeruje często na młodych delikatnych sadzonkach, choć można go spotkać także na roślinach dojrzałych, tyle że uszkodzonych lub więdnących. Typowe dla tego gatunku jest to, że po kolei objada pojedyncze warzywa (kapustne). Ślinik lusytjański przypomina wyglądem ślinika wielkiego.

Pomrów plamisty nie opuszcza kryjówki, gdy jest sucho, żerując wówczas pod ziemią. Gdy jest mokro, masowo żeruje na powierzchni ziemi, kryjąc się m.in. we wnętrzu roślin kapustnych. Pomrów potrafi wspiąć się po mokrej od deszczu roślinie na wysokość nawet jednego metra, siejąc zniszczenie również wśród kwiatów i owoców.   

W przypadku masowego występowania ślimaków w ogrodzie zwalczamy je specjalistycznymi środkami chemicznymi zwanymi moluskocydami. Są to preparaty produkowane w postaci granulowanych przynęt, które oprócz substancji odpowiedzialnych za niszczenie ślimaków zawierają specjalne substancje przywabiające. Obecnie znaczenie praktyczne mają wyłącznie dwie: merkaptodimetur oraz metaldehyd.