Macierzanka piaskowa
Macierzanka piaskowa jest krzewinką. Dobrze rośnie na suchym, często kamienistym podłożu, w borach sosnowych i w miejscach mocno nasłonecznionych. Pędy rośliny są długie i płożące się, o podnoszących się pędach kwiatonośnych. Macierzanka może mieć wąskie, owalne, podłużne lub zaokrąglone liście. Mocno pachnące kwiaty są zebrane w główkowate, szczytowe kwiatostany. Od maja do września macierzanka jest obsypana małymi różowymi lub liliowymi kwiatami.
Działanie macierzanki
Macierzanka rośnie dziko na terenie prawie całej Europy. Ziele macierzanki zbiera się w okresie kwitnienia. Suszonego ziela używa się do przygotowywania naparów. Z macierzanki piaskowej uzyskuje się także olejek eteryczny (przez destylację z parą wodną) i sporządza wyciągi wchodzące w skład roztworów do inhalacji. Roślina zawiera nieznaczną ilość olejku eterycznego, w skład którego wchodzą tymol i karwakrol (fenole o właściwościach odkażających) oraz linalol. Jednakże skład olejku i jego właściwości lecznicze zmieniają się w zależności od danego podgatunku rośliny.
W zasadzie nie istnieją potwierdzone naukowo dane farmakologiczne, jak również nie przeprowadzono badań klinicznych, które potwierdzałyby lecznicze właściwości macierzanki. Wiadomo jednak, że roślina działa rozkurczająco i odkażająco. Ze względu na właściwości wykrztuśne macierzanka wchodzi w skład syropu zawierającego głównie wymiotnicę. Jest też składnikiem spirytusu leczniczego o działaniu gojącym (zewnętrznie, do przemywania niewielkich ran skóry).
Stosowana doustnie macierzanka może pomóc w objawowym leczeniu zaburzeń czynności układu trawienia: wzdęć i gazów, złego trawienia, odbijania się, a także kaszlu. Preparaty z rośliny stosowane zewnętrznie skutecznie łagodzą objawy kataru (zatkany nos), przynoszą też ulgę w dolegliwościach reumatycznych i zwichnięciach. Stosowanie macierzanki w dawkach leczniczych nie wywołuje żadnych skutków ubocznych. Olejek eteryczny powinien być jednak używany ściśle według zaleceń lekarza.
